gelijkbenig

Dutch

Etymology

From gelijk (“equal”) +‎ been (“leg”) +‎ -ig.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣəˈlɛikˌbeː.nəx/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ge‧lijk‧be‧nig

Adjective

gelijkbenig (not comparable)

  1. (geometry) isosceles (having two sides of equal length)
    een gelijkbenige driehoek ― an isosceles triangle

Inflection
Inflection of gelijkbenig
uninflected gelijkbenig
inflected gelijkbenige
comparative —
positive
predicative/adverbial gelijkbenig
indefinite m./f. sing. gelijkbenige
n. sing. gelijkbenig
plural gelijkbenige
definite gelijkbenige
partitive gelijkbenigs

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.