gerçek

See also: Gerçek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كرچك‎ (gerçek, “true, actual, real”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (girçek, “true”), [script needed] (girtü, “truth”), from Proto-Turkic *kẹr-tü (“true, truth”).[1] Compare also Mongolian гэрээ (geree, “agreement”), гэрч (gerč, “witness”). (Can this(+) etymology be sourced?)

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (kertü, “truth, oath”), Old Uyghur [script needed] (kertü, “truth”), [script needed] (kertgün-, “to believe”), Azerbaijani gerçək (“true”), Khakas киртінерге (kirtìnerge, “to believe”), Turkmen gerçek (“brave, courageous”), Yakut кырдьык (kırjık, “true, veritable, exact”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɟeɾ.t͡ʃec/, [ɟæɾ.t͡ʃec]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ger‧çek

Adjective

gerçek

  1. true, real
  2. rightful, truthful

Declension
predicative forms of gerçek
present tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I am) gerçeğim gerçek miyim? gerçek değilim gerçek değil miyim?
sen (you are) gerçeksin gerçek misin? gerçek değilsin gerçek değil misin?
o (he/she/it is) gerçek / gerçektir gerçek mi? gerçek değil gerçek değil mi?
biz (we are) gerçeğiz gerçek miyiz? gerçek değiliz gerçek değil miyiz?
siz (you are) gerçeksiniz gerçek misiniz? gerçek değilsiniz gerçek değil misiniz?
onlar (they are) gerçek(ler) gerçek(ler) mi? gerçek değil(ler) gerçek değiller mi?
past tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) gerçektim gerçek miydim? gerçek değildim gerçek değil miydim?
sen (you were) gerçektin gerçek miydin? gerçek değildin gerçek değil miydin?
o (he/she/it was) gerçekti gerçek miydi? gerçek değildi gerçek değil miydi?
biz (we were) gerçektik gerçek miydik? gerçek değildik gerçek değil miydik?
siz (you were) gerçektiniz gerçek miydiniz? gerçek değildiniz gerçek değil miydiniz?
onlar (they were) gerçektiler gerçek miydiler? gerçek değildi(ler) / değillerdi gerçek değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) gerçekmişim gerçek miymişim? gerçek değilmişim gerçek değil miymişim?
sen (you were) gerçekmişsin gerçek miymişsin? gerçek değilmişsin gerçek değil miymişsin?
o (he/she/it was) gerçekmiş gerçek miymiş? gerçek değilmiş gerçek değil miymiş?
biz (we were) gerçekmişiz gerçek miymişiz? gerçek değilmişiz gerçek değil miymişiz?
siz (you were) gerçekmişsiniz gerçek miymişsiniz? gerçek değilmişsiniz gerçek değil miymişsiniz?
onlar (they were) gerçekmişler gerçek miymişler? gerçek değilmiş(ler) / değillermiş gerçek değil miymişler?
conditional
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (if I) gerçeksem gerçek miysem? gerçek değilsem gerçek değil miysem?
sen (if you) gerçeksen gerçek miysen? gerçek değilsen gerçek değil miysen?
o (if he/she/it) gerçekse gerçek miyse? gerçek değilse gerçek değil miyse?
biz (if we) gerçeksek gerçek miysek? gerçek değilsek gerçek değil miysek?
siz (if you) gerçekseniz gerçek miyseniz? gerçek değilseniz gerçek değil miyseniz?
onlar (if they) gerçekseler gerçek miyseler? gerçek değilseler / değillerse gerçek değil miyseler?

Synonyms

Derived terms

Adverb

gerçek

  1. for real

Synonyms

Noun

gerçek

  1. truth, the real, fact, reality

Declension
Inflection
Nominative gerçek
Definite accusative gerçeği
Singular Plural
Nominative gerçek gerçekler
Definite accusative gerçeği gerçekleri
Dative gerçeğe gerçeklere
Locative gerçekte gerçeklerde
Ablative gerçekten gerçeklerden
Genitive gerçeğin gerçeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular gerçeğim gerçeklerim
2nd singular gerçeğin gerçeklerin
3rd singular gerçeği gerçekleri
1st plural gerçeğimiz gerçeklerimiz
2nd plural gerçeğiniz gerçekleriniz
3rd plural gerçekleri gerçekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular gerçeğimi gerçeklerimi
2nd singular gerçeğini gerçeklerini
3rd singular gerçeğini gerçeklerini
1st plural gerçeğimizi gerçeklerimizi
2nd plural gerçeğinizi gerçeklerinizi
3rd plural gerçeklerini gerçeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular gerçeğime gerçeklerime
2nd singular gerçeğine gerçeklerine
3rd singular gerçeğine gerçeklerine
1st plural gerçeğimize gerçeklerimize
2nd plural gerçeğinize gerçeklerinize
3rd plural gerçeklerine gerçeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular gerçeğimde gerçeklerimde
2nd singular gerçeğinde gerçeklerinde
3rd singular gerçeğinde gerçeklerinde
1st plural gerçeğimizde gerçeklerimizde
2nd plural gerçeğinizde gerçeklerinizde
3rd plural gerçeklerinde gerçeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular gerçeğimden gerçeklerimden
2nd singular gerçeğinden gerçeklerinden
3rd singular gerçeğinden gerçeklerinden
1st plural gerçeğimizden gerçeklerimizden
2nd plural gerçeğinizden gerçeklerinizden
3rd plural gerçeklerinden gerçeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular gerçeğimin gerçeklerimin
2nd singular gerçeğinin gerçeklerinin
3rd singular gerçeğinin gerçeklerinin
1st plural gerçeğimizin gerçeklerimizin
2nd plural gerçeğinizin gerçeklerinizin
3rd plural gerçeklerinin gerçeklerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular gerçeğim gerçeklerim
2nd singular gerçeksin gerçeklersin
3rd singular gerçek
gerçektir		 gerçekler
gerçeklerdir
1st plural gerçeğiz gerçekleriz
2nd plural gerçeksiniz gerçeklersiniz
3rd plural gerçekler gerçeklerdir

Derived terms

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*gẹr-tü”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading
  • gerçek in Reverso (Turkish-English)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.