gidelian
Old Saxon
Etymology
From gi- + dēlian. Cognate with Old English ġedælan
Conjugation
Conjugation of gidēlian (weak class 1)
| infinitive | gidēlian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *gidēliu | gidēlda |
| 2nd person singular | *gidēlis | gidēldes |
| 3rd person singular | gidēli | gidēlda |
| plural | *gidēliad | gidēldun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *gidēlie | gidēldi |
| 2nd person singular | *gidēlies | gidēldis |
| 3rd person singular | *gidēlie | gidēldi |
| plural | *gidēlien | gidēldin |
| imperative | present | |
| singular | *gidēli | |
| plural | *gidēliad | |
| participle | present | past |
| gidēliandi | gidēlid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.