gislian
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjiːs.li.ɑn/, [ˈjiːz.li.ɑn]
Conjugation
Conjugation of ġīslian (weak class 2)
| infinitive | ġīslian | ġīslienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | ġīsliġe | ġīslode |
| 2nd-person singular | ġīslast | ġīslodest |
| 3rd-person singular | ġīslaþ | ġīslode |
| plural | ġīsliaþ | ġīslodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | ġīsliġe | ġīslode |
| plural | ġīsliġen | ġīsloden |
| imperative | ||
| singular | ġīsla | |
| plural | ġīsliaþ | |
| participle | present | past |
| ġīsliende | (ġe)ġīslod | |
References
- ġīslian in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.