gończy

Polish

Etymology

From goniec +‎ -y.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɡɔɲ.t͡ʂɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨ
Syllabification: goń‧czy

Adjective

gończy (not comparable)

(relational) hound (hunting dog)

Declension

Declension of gończy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	gończy		gończe	gończa	gończy	gończe
genitive	gończego			gończej	gończych
dative	gończemu			gończej	gończym
accusative	gończego	gończy	gończe	gończą	gończych	gończe
instrumental	gończym			gończą	gończymi
locative	gończym			gończej	gończych

Further reading

gończy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
gończy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.