gradiens
Latin
Etymology
Present participle of gradior.
Participle
gradiēns m, f, n (genitive gradientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | gradiēns | gradiēns | gradientēs | gradientia | |
| Genitive | gradientis | gradientis | gradientium | gradientium | |
| Dative | gradientī | gradientī | gradientibus | gradientibus | |
| Accusative | gradientem | gradiēns | gradientēs | gradientia | |
| Ablative | gradientī | gradientī | gradientibus | gradientibus | |
| Vocative | gradiēns | gradiēns | gradientēs | gradientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.