gratificat
Latin
Romanian
Etymology
Past participle of gratifica.
Adjective
gratificat m or n (feminine singular gratificată, masculine plural gratificați, feminine and neuter plural gratificate)
Declension
Declension of gratificat
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | gratificat | gratificată | gratificați | gratificate | ||
| definite | gratificatul | gratificata | gratificații | gratificatele | |||
| genitive/ dative | indefinite | gratificat | gratificate | gratificați | gratificate | ||
| definite | gratificatului | gratificatei | gratificaților | gratificatelor | |||
References
- gratificat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.