gratulans
Latin
Etymology
Present participle of grātulor.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | grātulāns | grātulantēs | grātulantia | ||
| Genitive | grātulantis | grātulantium | |||
| Dative | grātulantī | grātulantibus | |||
| Accusative | grātulantem | grātulāns | grātulantēs, grātulantīs | grātulantia | |
| Ablative | grātulante, grātulantī1 | grātulantibus | |||
| Vocative | grātulāns | grātulantēs | grātulantia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.