gravitans
Latin
Etymology
Present participle of gravitō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | gravitāns | gravitāns | gravitantēs | gravitantia | |
| Genitive | gravitantis | gravitantis | gravitantium | gravitantium | |
| Dative | gravitantī | gravitantī | gravitantibus | gravitantibus | |
| Accusative | gravitantem | gravitāns | gravitantēs, gravitantīs | gravitantia | |
| Ablative | gravitante, gravitantī1 | gravitante, gravitantī1 | gravitantibus | gravitantibus | |
| Vocative | gravitāns | gravitāns | gravitantēs | gravitantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.