grupus
Latin
    
    Etymology
    
From Italian gruppo, from Proto-Germanic *kruppaz (“lump, round mass, body, crop”). Compare French groupe, Spanish grupo, English group.
Pronunciation
    
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡru.pus/, [ˈɡruːpus]
Noun
    
grupus m (genitive grupūs); fourth declension
- (Renaissance Latin, New Latin) group
-  1400-1500, Anonymous, Arte de tocar el laúd, page 343:- Primus grupus post Alif in ipso instrumento est semythonum. Secundus grupus respondet ipsi Alif per thonum.- (please add an English translation of this quote)
 
 
-  1989, Carlos Ibáñez, Rodrigo Fernández, Catálogo de murciélagos de las colecciones del Museo Nacional de Ciencias, page 1:- A careful study of the different grupus could make possible some other names like Rhinolopnus carpetanus, R.f.obscurus, Pipistrellus p […]
 
-  1635, Bartolomé Bravo, Thesaurus verborum, ac phrasium, ad orationem ex Hispana Latinam efficiendam & locupletandam:- […] Grunnio, Gryllus, Gryphs-phis, Grupus, Gummi, Gutta, Guttur […]- (please add an English translation of this quote)
 
 
 
-  
Declension
    
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | grupus | grupūs | 
| Genitive | grupūs | grupuum | 
| Dative | grupuī | grupibus | 
| Accusative | grupum | grupūs | 
| Ablative | grupū | grupibus | 
| Vocative | grupus | grupūs | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.