hæmta
See also: hämta
Old Swedish
Etymology
From Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną.
Conjugation
Conjugation of hæmta (weak)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | hæmta | — | |||
| participle | hæmtandi, hæmtande | hæmter | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | hæmtir | hæmti, hæmte | — | hæmti, hæmte | hæmti, hæmte |
| þū | hæmtir | hæmti, hæmte | hæmt | hæmti, hæmte | hæmti, hæmte |
| han | hæmtir | hæmti, hæmte | — | hæmti, hæmte | hæmti, hæmte |
| vīr | hæmtum, hæmtom | hæmtum, hæmtom | hæmtum, hæmtom | hæmtum, hæmtom | hæmtum, hæmtom |
| īr | hæmtin | hæmtin | hæmtin | hæmtin | hæmtin |
| þēr | hæmta | hæmtin | — | hæmtu, hæmto | hæmtin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | hæmtis | hæmtis, hæmtes | — | hæmtis, hæmtes | hæmtis, hæmtes |
| þū | hæmtis | hæmtis, hæmtes | — | hæmtis, hæmtes | hæmtis, hæmtes |
| han | hæmtis | hæmtis, hæmtes | — | hæmtis, hæmtes | hæmtis, hæmtes |
| vīr | hæmtums, hæmtoms | hæmtums, hæmtoms | — | hæmtums, hæmtoms | hæmtums, hæmtoms |
| īr | hæmtins | hæmtins | — | hæmtins | hæmtins |
| þēr | hæmtas | hæmtins | — | hæmtus, hæmtos | hæmtins |
Descendants
- Swedish: hämta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.