haltur
Icelandic
    
    Etymology
    
From Old Norse haltr, from Proto-Germanic *haltaz.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈhal̥tʏr/
- Rhymes: -al̥tʏr
 
Inflection
    
    positive (strong declension)
    positive (weak declension)
    comparative
| singular | masculine | feminine | neuter | 
|---|---|---|---|
| nominative | haltari | haltari | haltara | 
| accusative | haltari | haltari | haltara | 
| dative | haltari | haltari | haltara | 
| genitive | haltari | haltari | haltara | 
| plural | masculine | feminine | neuter | 
| nominative | haltari | haltari | haltari | 
| accusative | haltari | haltari | haltari | 
| dative | haltari | haltari | haltari | 
| genitive | haltari | haltari | haltari | 
    superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter | 
|---|---|---|---|
| nominative | haltastur | höltust | haltast | 
| accusative | haltastan | haltasta | haltast | 
| dative | höltustum | haltastri | höltustu | 
| genitive | haltasts | haltastrar | haltasts | 
| plural | masculine | feminine | neuter | 
| nominative | haltastir | haltastar | höltust | 
| accusative | haltasta | haltastar | höltust | 
| dative | höltustum | höltustum | höltustum | 
| genitive | haltastra | haltastra | haltastra | 
    superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter | 
|---|---|---|---|
| nominative | haltasti | haltasta | haltasta | 
| accusative | haltasta | höltustu | haltasta | 
| dative | haltasta | höltustu | haltasta | 
| genitive | haltasta | höltustu | haltasta | 
| plural | masculine | feminine | neuter | 
| nominative | höltustu | höltustu | höltustu | 
| accusative | höltustu | höltustu | höltustu | 
| dative | höltustu | höltustu | höltustu | 
| genitive | höltustu | höltustu | höltustu | 
Derived terms
    
Related terms
    
Middle English
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.