haltur
Icelandic
Etymology
From Old Norse haltr, from Proto-Germanic *haltaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhal̥tʏr/
- Rhymes: -al̥tʏr
Inflection
positive (strong declension)
positive (weak declension)
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | haltari | haltari | haltara |
| accusative | haltari | haltari | haltara |
| dative | haltari | haltari | haltara |
| genitive | haltari | haltari | haltara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | haltari | haltari | haltari |
| accusative | haltari | haltari | haltari |
| dative | haltari | haltari | haltari |
| genitive | haltari | haltari | haltari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | haltastur | höltust | haltast |
| accusative | haltastan | haltasta | haltast |
| dative | höltustum | haltastri | höltustu |
| genitive | haltasts | haltastrar | haltasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | haltastir | haltastar | höltust |
| accusative | haltasta | haltastar | höltust |
| dative | höltustum | höltustum | höltustum |
| genitive | haltastra | haltastra | haltastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | haltasti | haltasta | haltasta |
| accusative | haltasta | höltustu | haltasta |
| dative | haltasta | höltustu | haltasta |
| genitive | haltasta | höltustu | haltasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | höltustu | höltustu | höltustu |
| accusative | höltustu | höltustu | höltustu |
| dative | höltustu | höltustu | höltustu |
| genitive | höltustu | höltustu | höltustu |
Derived terms
Related terms
Middle English
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.