heitinn
Icelandic
Etymology
past participle of heita
Old Norse
Etymology
From Proto-Norse ᚺᚨᛁᛏᛁᚾᚨᛉ (haitinaʀ), from Proto-Germanic *haitanaz, past participle of *haitaną (“to call”).
Declension
Strong declension of heitinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heitinn | heitin | heitit |
| accusative | heitinn | heitna | heitit |
| dative | heitnum | heitinni | heitnu |
| genitive | heitins | heitinnar | heitins |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heitnir | heitnar | heitin |
| accusative | heitna | heitnar | heitin |
| dative | heitnum | heitnum | heitnum |
| genitive | heitinna | heitinna | heitinna |
Weak declension of heitinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | heitni | heitna | heitna |
| accusative | heitna | heitnu | heitna |
| dative | heitna | heitnu | heitna |
| genitive | heitna | heitnu | heitna |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | heitnu | heitnu | heitnu |
| accusative | heitnu | heitnu | heitnu |
| dative | heitnum | heitnum | heitnum |
| genitive | heitnu | heitnu | heitnu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.