heiulatus
Latin
Etymology
Perfect participle of heiulor
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | heiulātus | heiulāta | heiulātum | heiulātī | heiulātae | heiulāta | |
| Genitive | heiulātī | heiulātae | heiulātī | heiulātōrum | heiulātārum | heiulātōrum | |
| Dative | heiulātō | heiulātae | heiulātō | heiulātīs | heiulātīs | heiulātīs | |
| Accusative | heiulātum | heiulātam | heiulātum | heiulātōs | heiulātās | heiulāta | |
| Ablative | heiulātō | heiulātā | heiulātō | heiulātīs | heiulātīs | heiulātīs | |
| Vocative | heiulāte | heiulāta | heiulātum | heiulātī | heiulātae | heiulāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.