hircinus
Latin
Alternative forms
- hirquīnus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /hirˈkiː.nus/, [hɪrˈkiːnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /irˈt͡ʃi.nus/, [irˈt͡ʃiːnus]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | hircīnus | hircīna | hircīnum | hircīnī | hircīnae | hircīna | |
| Genitive | hircīnī | hircīnae | hircīnī | hircīnōrum | hircīnārum | hircīnōrum | |
| Dative | hircīnō | hircīnō | hircīnīs | ||||
| Accusative | hircīnum | hircīnam | hircīnum | hircīnōs | hircīnās | hircīna | |
| Ablative | hircīnō | hircīnā | hircīnō | hircīnīs | |||
| Vocative | hircīne | hircīna | hircīnum | hircīnī | hircīnae | hircīna | |
References
- “hircinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- hircinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.