hodian
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *hōdijaną.
Conjugation
Conjugation of hōdian (weak class 1)
| infinitive | hōdian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | hōdiu | hōdida |
| 2nd person singular | hōdis | hōdides |
| 3rd person singular | hōdid | hōdida |
| plural | hōdiad | hōdidun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | hōdie | hōdidi |
| 2nd person singular | hōdies | hōdidis |
| 3rd person singular | hōdie | hōdidi |
| plural | hōdien | hōdidin |
| imperative | present | |
| singular | hōdi | |
| plural | hōdiad | |
| participle | present | past |
| hōdiandi | gihōdid, hōdid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.