hornotinus
Latin
Etymology
From hōrnus + -tinus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /horˈnoː.ti.nus/, [hɔrˈnoːt̪ɪnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /orˈno.ti.nus/, [orˈnɔːt̪inus]
Adjective
hornōtinus (feminine hornōtina, neuter hornōtinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | hornōtinus | hornōtina | hornōtinum | hornōtinī | hornōtinae | hornōtina | |
| Genitive | hornōtinī | hornōtinae | hornōtinī | hornōtinōrum | hornōtinārum | hornōtinōrum | |
| Dative | hornōtinō | hornōtinō | hornōtinīs | ||||
| Accusative | hornōtinum | hornōtinam | hornōtinum | hornōtinōs | hornōtinās | hornōtina | |
| Ablative | hornōtinō | hornōtinā | hornōtinō | hornōtinīs | |||
| Vocative | hornōtine | hornōtina | hornōtinum | hornōtinī | hornōtinae | hornōtina | |
References
- “hornotinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “hornotinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- hornotinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.