humilians
Latin
Etymology
Present participle of humiliō.
Participle
humiliāns m, f, n (genitive humiliantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | humiliāns | humiliāns | humiliantēs | humiliantia | |
| Genitive | humiliantis | humiliantis | humiliantium | humiliantium | |
| Dative | humiliantī | humiliantī | humiliantibus | humiliantibus | |
| Accusative | humiliantem | humiliāns | humiliantēs, humiliantīs | humiliantia | |
| Ablative | humiliante, humiliantī1 | humiliante, humiliantī1 | humiliantibus | humiliantibus | |
| Vocative | humiliāns | humiliāns | humiliantēs | humiliantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.