ientans
Latin
Etymology
Present participle of ientō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | ientāns | ientāns | ientantēs | ientantia | |
| Genitive | ientantis | ientantis | ientantium | ientantium | |
| Dative | ientantī | ientantī | ientantibus | ientantibus | |
| Accusative | ientantem | ientāns | ientantēs, ientantīs | ientantia | |
| Ablative | ientante, ientantī1 | ientante, ientantī1 | ientantibus | ientantibus | |
| Vocative | ientāns | ientāns | ientantēs | ientantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.