ilişki

Turkish

Etymology

From ilişmek.

Pronunciation
  • IPA(key): [iliʃci]
  • Hyphenation: i‧liş‧ki

Noun

ilişki (definite accusative ilişkiyi, plural ilişkiler)

  1. relationship, intercourse

Declension
Inflection
Nominative ilişki
Definite accusative ilişkiyi
Singular Plural
Nominative ilişki ilişkiler
Definite accusative ilişkiyi ilişkileri
Dative ilişkiye ilişkilere
Locative ilişkide ilişkilerde
Ablative ilişkiden ilişkilerden
Genitive ilişkinin ilişkilerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ilişkim ilişkilerim
2nd singular ilişkin ilişkilerin
3rd singular ilişkisi ilişkileri
1st plural ilişkimiz ilişkilerimiz
2nd plural ilişkiniz ilişkileriniz
3rd plural ilişkileri ilişkileri

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.