illaqueatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of illaqueō.
Participle
illaqueātus m (feminine illaqueāta, neuter illaqueātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | illaqueātus | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |
| Genitive | illaqueātī | illaqueātae | illaqueātī | illaqueātōrum | illaqueātārum | illaqueātōrum | |
| Dative | illaqueātō | illaqueātae | illaqueātō | illaqueātīs | illaqueātīs | illaqueātīs | |
| Accusative | illaqueātum | illaqueātam | illaqueātum | illaqueātōs | illaqueātās | illaqueāta | |
| Ablative | illaqueātō | illaqueātā | illaqueātō | illaqueātīs | illaqueātīs | illaqueātīs | |
| Vocative | illaqueāte | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.