illecto
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ilˈlek.toː/, [ɪlˈlʲɛkt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ilˈlek.to/, [ilˈlɛkt̪o]
Verb
illectō (present infinitive illectāre, perfect active illectāvī, supine illectātum); first conjugation
- I allure, I attract, I entice, I invite, I seduce
- 8th century CE, Paulus Diaconus, Karl Otfried Müller, editor, Excerpta ex libris Pompeii Festi De significatione verborum, page 117:
- L a c i t in fraudem inducit. Inde est allicere et lacessere; inde lactat, illectat, delectat, oblectat.
- (please add an English translation of this quote)
-
Conjugation
| Conjugation of illectō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | illectō | illectās | illectat | illectāmus | illectātis | illectant |
| imperfect | illectābam | illectābās | illectābat | illectābāmus | illectābātis | illectābant | |
| future | illectābō | illectābis | illectābit | illectābimus | illectābitis | illectābunt | |
| perfect | illectāvī | illectāvistī | illectāvit | illectāvimus | illectāvistis | illectāvērunt, illectāvēre | |
| pluperfect | illectāveram | illectāverās | illectāverat | illectāverāmus | illectāverātis | illectāverant | |
| future perfect | illectāverō | illectāveris | illectāverit | illectāverimus | illectāveritis | illectāverint | |
| passive | present | illector | illectāris, illectāre |
illectātur | illectāmur | illectāminī | illectantur |
| imperfect | illectābar | illectābāris, illectābāre |
illectābātur | illectābāmur | illectābāminī | illectābantur | |
| future | illectābor | illectāberis, illectābere |
illectābitur | illectābimur | illectābiminī | illectābuntur | |
| perfect | illectātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | illectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | illectātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | illectem | illectēs | illectet | illectēmus | illectētis | illectent |
| imperfect | illectārem | illectārēs | illectāret | illectārēmus | illectārētis | illectārent | |
| perfect | illectāverim | illectāverīs | illectāverit | illectāverīmus | illectāverītis | illectāverint | |
| pluperfect | illectāvissem | illectāvissēs | illectāvisset | illectāvissēmus | illectāvissētis | illectāvissent | |
| passive | present | illecter | illectēris, illectēre |
illectētur | illectēmur | illectēminī | illectentur |
| imperfect | illectārer | illectārēris, illectārēre |
illectārētur | illectārēmur | illectārēminī | illectārentur | |
| perfect | illectātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | illectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | illectā | — | — | illectāte | — |
| future | — | illectātō | illectātō | — | illectātōte | illectantō | |
| passive | present | — | illectāre | — | — | illectāminī | — |
| future | — | illectātor | illectātor | — | — | illectantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | illectāre | illectāvisse | illectātūrum esse | illectārī | illectātum esse | illectātum īrī | |
| participles | illectāns | — | illectātūrus | — | illectātus | illectandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| illectandī | illectandō | illectandum | illectandō | illectātum | illectātū | ||
Derived terms
- illectātiō
- illectāmentum
- illectīvus (Mediaeval)
- illectrīx (Late Latin)
References
- “illecto (inl-)”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- (inl-) illecto (inl-) in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 770/3
- “illectō” on page 827/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)
- Niermeyer, Jan Frederik (1976), “illectare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 509/2
Etymology 2
Regularly declined forms of illectus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ilˈlek.toː/, [ɪlˈlʲɛkt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ilˈlek.to/, [ilˈlɛkt̪o]
Etymology 3
Regularly declined forms of illēctus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ilˈleːk.toː/, [ɪlˈlʲeːkt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ilˈlek.to/, [ilˈlɛkt̪o]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.