illucens
Latin
Etymology
Present participle of illūceō
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | illūcēns | illūcēns | illūcentēs | illūcentia | |
| Genitive | illūcentis | illūcentis | illūcentium | illūcentium | |
| Dative | illūcentī | illūcentī | illūcentibus | illūcentibus | |
| Accusative | illūcentem | illūcēns | illūcentēs, illūcentīs | illūcentia | |
| Ablative | illūcente, illūcentī1 | illūcente, illūcentī1 | illūcentibus | illūcentibus | |
| Vocative | illūcēns | illūcēns | illūcentēs | illūcentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.