imbricatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.briˈkaː.tus/, [ɪm.brɪˈkaː.tʊs]
Adjective
imbricātus (feminine imbricāta, neuter imbricātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | imbricātus | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |
| Genitive | imbricātī | imbricātae | imbricātī | imbricātōrum | imbricātārum | imbricātōrum | |
| Dative | imbricātō | imbricātae | imbricātō | imbricātīs | imbricātīs | imbricātīs | |
| Accusative | imbricātum | imbricātam | imbricātum | imbricātōs | imbricātās | imbricāta | |
| Ablative | imbricātō | imbricātā | imbricātō | imbricātīs | imbricātīs | imbricātīs | |
| Vocative | imbricāte | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.