immensurabilis
Latin
Alternative forms
- inmēnsūrābilis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.men.suːˈraː.bi.lis/, [ɪmːẽːs̠uːˈräːbɪlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /im.men.suˈra.bi.lis/, [imːensuˈräːbilis]
Adjective
immēnsūrābilis (neuter immēnsūrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | immēnsūrābilis | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs | immēnsūrābilia | |
| Genitive | immēnsūrābilis | immēnsūrābilium | |||
| Dative | immēnsūrābilī | immēnsūrābilibus | |||
| Accusative | immēnsūrābilem | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs immēnsūrābilīs |
immēnsūrābilia | |
| Ablative | immēnsūrābilī | immēnsūrābilibus | |||
| Vocative | immēnsūrābilis | immēnsūrābile | immēnsūrābilēs | immēnsūrābilia | |
References
- “immensurabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- immensurabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.