importuna
See also: importuná
Latin
Adjective
importūna
- inflection of importūnus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Portuguese
Verb
importuna
- inflection of importunar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Romanian
Etymology
From French importuner.
Verb
a importuna (third-person singular present importunează, past participle importunat) 1st conj.
- to importune
Conjugation
conjugation of importuna (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a importuna | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | importunând | ||||||
| past participle | importunat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | importunez | importunezi | importunează | importunăm | importunați | importunează | |
| imperfect | importunam | importunai | importuna | importunam | importunați | importunau | |
| simple perfect | importunai | importunași | importună | importunarăm | importunarăți | importunară | |
| pluperfect | importunasem | importunaseși | importunase | importunaserăm | importunaserăți | importunaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să importunez | să importunezi | să importuneze | să importunăm | să importunați | să importuneze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | importunează | importunați | |||||
| negative | nu importuna | nu importunați | |||||
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /impoɾˈtuna/ [ĩm.poɾˈt̪u.na]
- Rhymes: -una
- Syllabification: im‧por‧tu‧na
Verb
importuna
- inflection of importunar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.