impraegno
Latin
Verb
impraegnō (present infinitive impraegnāre, perfect active impraegnāvī, supine impraegnātum); first conjugation
- I impregnate.
- I make pregnant (figuratively).
Conjugation
| Conjugation of impraegnō (first conjugation, no supine stem, no perfect stem) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | impraegnō | impraegnās | impraegnat | impraegnāmus | impraegnātis | impraegnant |
| imperfect | impraegnābam | impraegnābās | impraegnābat | impraegnābāmus | impraegnābātis | impraegnābant | |
| future | impraegnābō | impraegnābis | impraegnābit | impraegnābimus | impraegnābitis | impraegnābunt | |
| passive | present | impraegnor | impraegnāris, impraegnāre | impraegnātur | impraegnāmur | impraegnāminī | impraegnantur |
| imperfect | impraegnābar | impraegnābāris, impraegnābāre | impraegnābātur | impraegnābāmur | impraegnābāminī | impraegnābantur | |
| future | impraegnābor | impraegnāberis, impraegnābere | impraegnābitur | impraegnābimur | impraegnābiminī | impraegnābuntur | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | impraegnem | impraegnēs | impraegnet | impraegnēmus | impraegnētis | impraegnent |
| imperfect | impraegnārem | impraegnārēs | impraegnāret | impraegnārēmus | impraegnārētis | impraegnārent | |
| passive | present | impraegner | impraegnēris, impraegnēre | impraegnētur | impraegnēmur | impraegnēminī | impraegnentur |
| imperfect | impraegnārer | impraegnārēris, impraegnārēre | impraegnārētur | impraegnārēmur | impraegnārēminī | impraegnārentur | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | impraegnā | — | — | impraegnāte | — |
| future | — | impraegnātō | impraegnātō | — | impraegnātōte | impraegnantō | |
| passive | present | — | impraegnāre | — | — | impraegnāminī | — |
| future | — | impraegnātor | impraegnātor | — | — | impraegnantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | impraegnāre | — | — | impraegnārī | — | — | |
| participles | impraegnāns | — | — | — | — | impraegnandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| impraegnandī | impraegnandō | impraegnandum | impraegnandō | — | — | ||
Related terms
Descendants
- English: impregnate
- French: imprégner
- Italian: impregnare
- Portuguese: emprenhar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.