incedens
Latin
Etymology
Present participle of incēdō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | incēdēns | incēdēns | incēdentēs | incēdentia | |
| Genitive | incēdentis | incēdentis | incēdentium | incēdentium | |
| Dative | incēdentī | incēdentī | incēdentibus | incēdentibus | |
| Accusative | incēdentem | incēdēns | incēdentēs | incēdentia | |
| Ablative | incēdentī | incēdentī | incēdentibus | incēdentibus | |
| Vocative | incēdēns | incēdēns | incēdentēs | incēdentia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.