incipiendus
Latin
Participle
incipiendus m (feminine incipienda, neuter incipiendum); first/second declension
- which is to be begun
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | incipiendus | incipienda | incipiendum | incipiendī | incipiendae | incipienda | |
| Genitive | incipiendī | incipiendae | incipiendī | incipiendōrum | incipiendārum | incipiendōrum | |
| Dative | incipiendō | incipiendae | incipiendō | incipiendīs | incipiendīs | incipiendīs | |
| Accusative | incipiendum | incipiendam | incipiendum | incipiendōs | incipiendās | incipienda | |
| Ablative | incipiendō | incipiendā | incipiendō | incipiendīs | incipiendīs | incipiendīs | |
| Vocative | incipiende | incipienda | incipiendum | incipiendī | incipiendae | incipienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.