incoar
Spanish
Etymology
From Latin incohātus (“begun, unfinished”), perfect passive participle of incohō (“begin”). Cognate with English inchoate.
Pronunciation
- IPA(key): /inkoˈaɾ/ [ĩŋ.koˈaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: in‧co‧ar
Verb
incoar (first-person singular present incoo, first-person singular preterite incoé, past participle incoado)
Conjugation
Conjugation of incoar (See Appendix:Spanish verbs)
| infinitive | incoar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | incoando | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | incoado | incoada | |||||
| plural | incoados | incoadas | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
| present | incoo | incoastú incoásvos |
incoa | incoamos | incoáis | incoan | |
| imperfect | incoaba | incoabas | incoaba | incoábamos | incoabais | incoaban | |
| preterite | incoé | incoaste | incoó | incoamos | incoasteis | incoaron | |
| future | incoaré | incoarás | incoará | incoaremos | incoaréis | incoarán | |
| conditional | incoaría | incoarías | incoaría | incoaríamos | incoaríais | incoarían | |
| subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
| present | incoe | incoestú incoésvos2 |
incoe | incoemos | incoéis | incoen | |
| imperfect (ra) |
incoara | incoaras | incoara | incoáramos | incoarais | incoaran | |
| imperfect (se) |
incoase | incoases | incoase | incoásemos | incoaseis | incoasen | |
| future1 | incoare | incoares | incoare | incoáremos | incoareis | incoaren | |
| imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
| affirmative | incoatú incoávos |
incoe | incoemos | incoad | incoen | ||
| negative | no incoes | no incoe | no incoemos | no incoéis | no incoen | ||
Selected combined forms of incoar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive incoar | |||||||
| dative | incoarme | incoarte | incoarle, incoarse | incoarnos | incoaros | incoarles, incoarse | |
| accusative | incoarme | incoarte | incoarlo, incoarla, incoarse | incoarnos | incoaros | incoarlos, incoarlas, incoarse | |
| with gerund incoando | |||||||
| dative | incoándome | incoándote | incoándole, incoándose | incoándonos | incoándoos | incoándoles, incoándose | |
| accusative | incoándome | incoándote | incoándolo, incoándola, incoándose | incoándonos | incoándoos | incoándolos, incoándolas, incoándose | |
| with informal second-person singular tú imperative incoa | |||||||
| dative | incóame | incóate | incóale | incóanos | not used | incóales | |
| accusative | incóame | incóate | incóalo, incóala | incóanos | not used | incóalos, incóalas | |
| with informal second-person singular vos imperative incoá | |||||||
| dative | incoame | incoate | incoale | incoanos | not used | incoales | |
| accusative | incoame | incoate | incoalo, incoala | incoanos | not used | incoalos, incoalas | |
| with formal second-person singular imperative incoe | |||||||
| dative | incóeme | not used | incóele, incóese | incóenos | not used | incóeles | |
| accusative | incóeme | not used | incóelo, incóela, incóese | incóenos | not used | incóelos, incóelas | |
| with first-person plural imperative incoemos | |||||||
| dative | not used | incoémoste | incoémosle | incoémonos | incoémoos | incoémosles | |
| accusative | not used | incoémoste | incoémoslo, incoémosla | incoémonos | incoémoos | incoémoslos, incoémoslas | |
| with informal second-person plural imperative incoad | |||||||
| dative | incoadme | not used | incoadle | incoadnos | incoaos | incoadles | |
| accusative | incoadme | not used | incoadlo, incoadla | incoadnos | incoaos | incoadlos, incoadlas | |
| with formal second-person plural imperative incoen | |||||||
| dative | incóenme | not used | incóenle | incóennos | not used | incóenles, incóense | |
| accusative | incóenme | not used | incóenlo, incóenla | incóennos | not used | incóenlos, incóenlas, incóense | |
Further reading
- “incoar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.