incommodatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incommodō.
Participle
incommodātus m (feminine incommodāta, neuter incommodātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | incommodātus | incommodāta | incommodātum | incommodātī | incommodātae | incommodāta | |
| Genitive | incommodātī | incommodātae | incommodātī | incommodātōrum | incommodātārum | incommodātōrum | |
| Dative | incommodātō | incommodātae | incommodātō | incommodātīs | incommodātīs | incommodātīs | |
| Accusative | incommodātum | incommodātam | incommodātum | incommodātōs | incommodātās | incommodāta | |
| Ablative | incommodātō | incommodātā | incommodātō | incommodātīs | incommodātīs | incommodātīs | |
| Vocative | incommodāte | incommodāta | incommodātum | incommodātī | incommodātae | incommodāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.