incorporatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incorporō
Participle
incorporātus (feminine incorporāta, neuter incorporātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | incorporātus | incorporāta | incorporātum | incorporātī | incorporātae | incorporāta | |
| Genitive | incorporātī | incorporātae | incorporātī | incorporātōrum | incorporātārum | incorporātōrum | |
| Dative | incorporātō | incorporātō | incorporātīs | ||||
| Accusative | incorporātum | incorporātam | incorporātum | incorporātōs | incorporātās | incorporāta | |
| Ablative | incorporātō | incorporātā | incorporātō | incorporātīs | |||
| Vocative | incorporāte | incorporāta | incorporātum | incorporātī | incorporātae | incorporāta | |
References
- “incorporatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.