incrustatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incrustō.
Participle
incrustātus m (feminine incrustāta, neuter incrustātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | incrustātus | incrustāta | incrustātum | incrustātī | incrustātae | incrustāta | |
| Genitive | incrustātī | incrustātae | incrustātī | incrustātōrum | incrustātārum | incrustātōrum | |
| Dative | incrustātō | incrustātae | incrustātō | incrustātīs | incrustātīs | incrustātīs | |
| Accusative | incrustātum | incrustātam | incrustātum | incrustātōs | incrustātās | incrustāta | |
| Ablative | incrustātō | incrustātā | incrustātō | incrustātīs | incrustātīs | incrustātīs | |
| Vocative | incrustāte | incrustāta | incrustātum | incrustātī | incrustātae | incrustāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.