indagandus
Latin
Etymology
Future passive participle of indāgō.
Participle
indāgandus m (feminine indāganda, neuter indāgandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | indāgandus | indāganda | indāgandum | indāgandī | indāgandae | indāganda | |
| Genitive | indāgandī | indāgandae | indāgandī | indāgandōrum | indāgandārum | indāgandōrum | |
| Dative | indāgandō | indāgandae | indāgandō | indāgandīs | indāgandīs | indāgandīs | |
| Accusative | indāgandum | indāgandam | indāgandum | indāgandōs | indāgandās | indāganda | |
| Ablative | indāgandō | indāgandā | indāgandō | indāgandīs | indāgandīs | indāgandīs | |
| Vocative | indāgande | indāganda | indāgandum | indāgandī | indāgandae | indāganda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.