indignigar
Ido
Verb
indignigar (present tense indignigas, past tense indignigis, future tense indignigos, imperative indignigez, conditional indignigus)
- to rouse indignation
Conjugation
Conjugation of indignigar
![]() |
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | indignigar | indignigir | indignigor | ||||
| tense | indignigas | indignigis | indignigos | ||||
| conditional | indignigus | ||||||
| imperative | indignigez | ||||||
| adjective active participle | indigniganta | indigniginta | indignigonta | ||||
| adverbial active participle | indignigante | indigniginte | indignigonte | ||||
| nominal active participle | singular | indigniganto | indigniginto | indignigonto | |||
| plural | indigniganti | indigniginti | indignigonti | ||||
| adjective passive participle | indignigata | indignigita | indignigota | ||||
| adverbial passive participle | indignigate | indignigite | indignigote | ||||
| nominal passive participle | singular | indignigato | indignigito | indignigoto | |||
| plural | indignigati | indignigiti | indignigoti | ||||
Related terms
- indigno (“indignation”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
