indire
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /inˈdi.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: in‧dì‧re
Verb
indìre (first-person singular present indìco, first-person singular past historic indìssi, past participle indétto, first-person singular imperfect indicévo, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation
Conjugation of indìre (-ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | indìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | indicèndo | |||
| present participle | indicènte | past participle | indétto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | indìco | indìci | indìce | indiciàmo | indìte | indìcono |
| imperfect | indicévo | indicévi | indicéva | indicevàmo | indicevàte | indicévano |
| past historic | indìssi | indicésti | indìsse | indicémmo | indicéste | indìssero |
| future | indirò | indirài | indirà | indirémo | indiréte | indirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | indirèi | indirésti | indirèbbe, indirébbe | indirémmo | indiréste | indirèbbero, indirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | indìca | indìca | indìca | indiciàmo | indiciàte | indìcano |
| imperfect | indicéssi | indicéssi | indicésse | indicéssimo | indicéste | indicéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| indìci | indìca | indiciàmo | indìte | indìcano | ||
| negative imperative | non indìre | non indìca | non indiciàmo | non indìte | non indìcano | |
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.