indormiens
Latin
Etymology
Present participle of indormiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | indormiēns | indormientēs | indormientia | ||
| Genitive | indormientis | indormientium | |||
| Dative | indormientī | indormientibus | |||
| Accusative | indormientem | indormiēns | indormientēs, indormientīs | indormientia | |
| Ablative | indormiente, indormientī1 | indormientibus | |||
| Vocative | indormiēns | indormientēs | indormientia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.