inducticius
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.dukˈtiː.ki.us/, [ɪn̪d̪ʊkˈt̪iːkiʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.dukˈti.t͡ʃi.us/, [in̪d̪ukˈt̪iːt͡ʃius]
Adjective
inductīcius (feminine inductīcia, neuter inductīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inductīcius | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia | |
| Genitive | inductīciī | inductīciae | inductīciī | inductīciōrum | inductīciārum | inductīciōrum | |
| Dative | inductīciō | inductīciō | inductīciīs | ||||
| Accusative | inductīcium | inductīciam | inductīcium | inductīciōs | inductīciās | inductīcia | |
| Ablative | inductīciō | inductīciā | inductīciō | inductīciīs | |||
| Vocative | inductīcie | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia | |
References
- “inducticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inducticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.