indurire
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /in.duˈri.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: in‧du‧rì‧re
Verb
indurìre (first-person singular present indurìsco, first-person singular past historic indurìi, past participle indurìto, auxiliary (transitive) avére or (intransitive) èssere)
Conjugation
Conjugation of indurìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | indurìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére1, èssere2 | gerund | indurèndo | |||
| present participle | indurènte | past participle | indurìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | indurìsco | indurìsci | indurìsce | induriàmo | indurìte | indurìscono |
| imperfect | indurìvo | indurìvi | indurìva | indurivàmo | indurivàte | indurìvano |
| past historic | indurìi | indurìsti | indurì | indurìmmo | indurìste | indurìrono |
| future | indurirò | indurirài | indurirà | indurirémo | induriréte | indurirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | indurirèi | indurirésti | indurirèbbe, indurirébbe | indurirémmo | induriréste | indurirèbbero, indurirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | indurìsca | indurìsca | indurìsca | induriàmo | induriàte | indurìscano |
| imperfect | indurìssi | indurìssi | indurìsse | indurìssimo | indurìste | indurìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| indurìsci | indurìsca | induriàmo | indurìte | indurìscano | ||
| negative imperative | non indurìre | non indurìsca | non induriàmo | non indurìte | non indurìscano | |
1Transitive.
2Intransitive.
Derived terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.