inebriatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inēbriō (“intoxicate”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.neː.briˈaː.tus/, [ɪ.neː.brɪˈaː.tʊs]
Participle
inēbriātus m (feminine inēbriāta, neuter inēbriātum); first/second declension
- intoxicated, having been intoxicated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inēbriātus | inēbriāta | inēbriātum | inēbriātī | inēbriātae | inēbriāta | |
| Genitive | inēbriātī | inēbriātae | inēbriātī | inēbriātōrum | inēbriātārum | inēbriātōrum | |
| Dative | inēbriātō | inēbriātae | inēbriātō | inēbriātīs | inēbriātīs | inēbriātīs | |
| Accusative | inēbriātum | inēbriātam | inēbriātum | inēbriātōs | inēbriātās | inēbriāta | |
| Ablative | inēbriātō | inēbriātā | inēbriātō | inēbriātīs | inēbriātīs | inēbriātīs | |
| Vocative | inēbriāte | inēbriāta | inēbriātum | inēbriātī | inēbriātae | inēbriāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.