infelicitas
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.feːˈliː.ki.taːs/, [ĩːfeːˈlʲiːkɪt̪äːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.feˈli.t͡ʃi.tas/, [iɱfeˈliːt͡ʃit̪äs]
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | īnfēlīcitās | īnfēlīcitātēs |
| Genitive | īnfēlīcitātis | īnfēlīcitātum |
| Dative | īnfēlīcitātī | īnfēlīcitātibus |
| Accusative | īnfēlīcitātem | īnfēlīcitātēs |
| Ablative | īnfēlīcitāte | īnfēlīcitātibus |
| Vocative | īnfēlīcitās | īnfēlīcitātēs |
Related terms
- īnfēlīciter
- īnfēlīcitō
- īnfēlīx
Descendants
- Catalan: infelicitat
- French: infélicité
- Galician: infelicidade
- Italian: infelicità
- Portuguese: infelicidade
- Spanish: infelicidad
References
- “infelicitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infelicitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infelicitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.