infitiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of īnfitior.
Participle
īnfitiātus m (feminine īnfitiāta, neuter īnfitiātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnfitiātus | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta | |
| Genitive | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiātī | īnfitiātōrum | īnfitiātārum | īnfitiātōrum | |
| Dative | īnfitiātō | īnfitiātae | īnfitiātō | īnfitiātīs | īnfitiātīs | īnfitiātīs | |
| Accusative | īnfitiātum | īnfitiātam | īnfitiātum | īnfitiātōs | īnfitiātās | īnfitiāta | |
| Ablative | īnfitiātō | īnfitiātā | īnfitiātō | īnfitiātīs | īnfitiātīs | īnfitiātīs | |
| Vocative | īnfitiāte | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.