inodiatus
Latin
Etymology
Past passive participle of inodiō
Participle
inodiātus (feminine inodiāta, neuter inodiātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inodiātus | inodiāta | inodiātum | inodiātī | inodiātae | inodiāta | |
| Genitive | inodiātī | inodiātae | inodiātī | inodiātōrum | inodiātārum | inodiātōrum | |
| Dative | inodiātō | inodiātō | inodiātīs | ||||
| Accusative | inodiātum | inodiātam | inodiātum | inodiātōs | inodiātās | inodiāta | |
| Ablative | inodiātō | inodiātā | inodiātō | inodiātīs | |||
| Vocative | inodiāte | inodiāta | inodiātum | inodiātī | inodiātae | inodiāta | |
References
- “inodiatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inodiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.