inplorans
Latin
Etymology
Present participle of inplōrō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | inplōrāns | inplōrāns | inplōrantēs | inplōrantia | |
| Genitive | inplōrantis | inplōrantis | inplōrantium | inplōrantium | |
| Dative | inplōrantī | inplōrantī | inplōrantibus | inplōrantibus | |
| Accusative | inplōrantem | inplōrāns | inplōrantēs, inplōrantīs | inplōrantia | |
| Ablative | inplōrante, inplōrantī1 | inplōrante, inplōrantī1 | inplōrantibus | inplōrantibus | |
| Vocative | inplōrāns | inplōrāns | inplōrantēs | inplōrantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.