inponens
Latin
Etymology
Present participle of inpōnō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | inpōnēns | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | |
| Genitive | inpōnentis | inpōnentis | inpōnentium | inpōnentium | |
| Dative | inpōnentī | inpōnentī | inpōnentibus | inpōnentibus | |
| Accusative | inpōnentem | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | |
| Ablative | inpōnentī | inpōnentī | inpōnentibus | inpōnentibus | |
| Vocative | inpōnēns | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.