inportunus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.porˈtuː.nus/, [ɪm.pɔrˈtuː.nʊs]
Adjective
inportūnus (feminine inportūna, neuter inportūnum); first/second declension
- Alternative form of importūnus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inportūnus | inportūna | inportūnum | inportūnī | inportūnae | inportūna | |
| Genitive | inportūnī | inportūnae | inportūnī | inportūnōrum | inportūnārum | inportūnōrum | |
| Dative | inportūnō | inportūnae | inportūnō | inportūnīs | inportūnīs | inportūnīs | |
| Accusative | inportūnum | inportūnam | inportūnum | inportūnōs | inportūnās | inportūna | |
| Ablative | inportūnō | inportūnā | inportūnō | inportūnīs | inportūnīs | inportūnīs | |
| Vocative | inportūne | inportūna | inportūnum | inportūnī | inportūnae | inportūna | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.