inpretiabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.pre.tiˈaː.bi.lis/, [ɪm.prɛ.tɪˈaː.bɪ.lɪs]
Adjective
inpretiābilis (neuter inpretiābile); third declension
- (Late Latin) Alternative spelling of impretiābilis
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | inpretiābilis | inpretiābile | inpretiābilēs | inpretiābilia | |
| Genitive | inpretiābilis | inpretiābilis | inpretiābilium | inpretiābilium | |
| Dative | inpretiābilī | inpretiābilī | inpretiābilibus | inpretiābilibus | |
| Accusative | inpretiābilem | inpretiābile | inpretiābilēs, inpretiābilīs | inpretiābilia | |
| Ablative | inpretiābilī | inpretiābilī | inpretiābilibus | inpretiābilibus | |
| Vocative | inpretiābilis | inpretiābile | inpretiābilēs | inpretiābilia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.