inprobus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈim.pro.bus/, [ˈɪm.prɔ.bʊs]
Adjective
inprobus (feminine inproba, neuter inprobum); first/second declension
- Alternative form of improbus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inprobus | inproba | inprobum | inprobī | inprobae | inproba | |
| Genitive | inprobī | inprobae | inprobī | inprobōrum | inprobārum | inprobōrum | |
| Dative | inprobō | inprobae | inprobō | inprobīs | inprobīs | inprobīs | |
| Accusative | inprobum | inprobam | inprobum | inprobōs | inprobās | inproba | |
| Ablative | inprobō | inprobā | inprobō | inprobīs | inprobīs | inprobīs | |
| Vocative | inprobe | inproba | inprobum | inprobī | inprobae | inproba | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.