inquisitus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of inquīrō.
Participle
    
inquīsītus (feminine inquīsīta, neuter inquīsītum); first/second-declension participle
- inquired into
- investigated, examined
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inquīsītus | inquīsīta | inquīsītum | inquīsītī | inquīsītae | inquīsīta | |
| Genitive | inquīsītī | inquīsītae | inquīsītī | inquīsītōrum | inquīsītārum | inquīsītōrum | |
| Dative | inquīsītō | inquīsītō | inquīsītīs | ||||
| Accusative | inquīsītum | inquīsītam | inquīsītum | inquīsītōs | inquīsītās | inquīsīta | |
| Ablative | inquīsītō | inquīsītā | inquīsītō | inquīsītīs | |||
| Vocative | inquīsīte | inquīsīta | inquīsītum | inquīsītī | inquīsītae | inquīsīta | |
References
    
- “inquisitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inquisitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inquisitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.