inrigans
Latin
    
    Etymology
    
Present participle of inrigō.
Inflection
    
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | inrigāns | inrigāns | inrigantēs | inrigantia | |
| Genitive | inrigantis | inrigantis | inrigantium | inrigantium | |
| Dative | inrigantī | inrigantī | inrigantibus | inrigantibus | |
| Accusative | inrigantem | inrigāns | inrigantēs, inrigantīs | inrigantia | |
| Ablative | inrigante, inrigantī1 | inrigante, inrigantī1 | inrigantibus | inrigantibus | |
| Vocative | inrigāns | inrigāns | inrigantēs | inrigantia | |
1When used purely as an adjective.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.